Bron: Cor van Maurik - BRR Groep
Sanctiewetgeving reprise
Door de inval van Rusland in de Oekraïne breng ik dit onderwerp nogmaals onder de aandacht.
Internationaal zijn er afspraken gemaakt over strafmaatregelen, welke ingezet kunnen worden als
een reactie op schendingen van bijvoorbeeld het internationaal recht of mensenrechten. In de
bestrijding van terrorisme spelen sancties eveneens een rol.
De sancties kunnen variëren van wapenembargo’s, het bevriezen van tegoeden van aangewezen
(geregistreerde) personen, organisaties of bedrijven, reis- en visumrestricties, een verbod of
restricties met betrekking tot het verlenen van financiële diensten en in een toenemend aantal
beperkingen om handel te drijven.
Bij het uitvaardigen van sanctie heeft de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties de hoogste macht
en de Europese Unie zal deze sancties zo snel als mogelijk is proberen uit te voeren doormiddel van
zogenaamde EU-verordeningen. De EU kan zelf ook nog besluiten zelfstandig sancties op te leggen,
evenals individuele landen.
Er wordt door de Nederlandse overheid verwacht, dat ieder bedrijf, dat te maken krijgt met export of
doorvoer op de hoogte is van de geldende sanctiewetgeving en er binnen de bedrijfsvoering
maatregelen zijn genomen om te voorkomen, dat deze wetgeving wordt overtreden.
Het naleven de sanctiewetgeving geldt voor iedereen en het is mede noodzakelijk dat vervoerders en
expediteurs en andere logistieke dienstverleners hier zorgvuldig mee omgaan binnen het bedrijf en
dat de nodige maatregelen genomen zijn, waardoor men zeker weet dat er wordt voldaan aan het
naleven van alle de wet- en regelgeving met betrekking tot de sanctiewetgeving.
Dit betekent, dat in de praktijk onder andere veranderingen in de wet- en regelgeving bijgehouden
moet gaan worden binnen de organisatie en dat onder meer de binnengekomen opdrachten dienen
te worden gescreend en er zal zeer goed gekeken moeten worden naar het product, de
(eind)bestemming en de uiteindelijke belanghebbende hiervan.
Het daarom van groot belang, dat er op dit punt een goede communicatie en aansturing en training
van het personeel binnen de organisatie aanwezig is. Bovendien zullen er binnen de organisatie
medewerkers aangewezen dienen te worden, welke de periodieke audits kunnen uitvoeren.
Er zal zeker nu extra gecontroleerd moeten worden, voorafgaand aan de feitelijke export, of de
uitvoeraangifte voldoet aan de gestelde wettelijke verplichtingen.
Hierbij moet ondermeer worden gelet of het gaat om strategische of mogelijk dual use goederen, zijn
de landen waaraan diensten worden geleverd direct of indirect landen, welke voorkomen op de
sanctielijst, dan wel dat er sprake is van vervoer direct of indirect naar bedrijven of personen, welke
te maken hebben met sancties.
Het dient duidelijk te zijn, dat bij het uitvoeren van verkregen opdrachten er gegarandeerd kan
worden, dat er geen overtreding van sanctiewetgeving zal plaatsvinden.
Mocht bij controle hiervan het tegendeel blijken, dan kan de expediteur, de logistiek dienstverlener
of de vervoerder hiervoor zelf aansprakelijk worden gesteld.
Al sinds enige jaren wordt in alle polissen de navolgende clausule opgenomen:
Clausule uitsluiting in verband met sancties en/of handelsbeperkingen.
De verzekeraar is niet gehouden om dekking of schadeloosstelling te bieden krachtens deze
verzekering, indien dit een inbreuk zou vormen op sanctiewet- en regelgeving uit hoofde
waarvan het de verzekeraar verboden is om krachtens deze verzekering dekking te bieden of
een schadeloosstelling uit te keren.”
Dit impliceert, dat indien een verzekerde hiermee in strijd handelt de verzekeraar niet
gehouden is om dekking of schadeloosstelling te bieden